موسيقي ِ غمناک ِ بي کلامي مي زند آشفته و سرگردان در ميان ِ شلوغي و همهمهء ساکتي در پي هيچ مي دوم آدمک هايي از اوج، وارانه به زمين مي رسند و خون و خون و هيچ! زمين پر از هيچ است؛ هيچ ها ميخندند، هيچ ها گريه مي کنند، هيچ ها تنه مي زند، هيچ ها رد مي شوند از کنار ِ من ِ مبهوت و من ِ .. من ِ .. موسيقي به اوج خود مي رسد و با ريتم تند مي کوبد دلهره و ترسم به اوج مي رسد و .. و بغض مي کنم از اين ِ بي نام؛ ميان اين ها همه، رو به آسمان مي کنم و دو دستم را روي صورتم ميگذارم و از ته دل سکوت مي کِشم . . منهم قرار است هيچ ِ غمگين بشوم ؟ ري را - *ري را

بح بح ' زيبا

@شکار لحظه ها ...

بسيار بسيار زيبا

رو به آسمان مي کنم و دو دستم را روي صورتم ميگذارم و از ته دل سکوت مي کِشم..منهم قرار است .هيچ ِ غمگين بشوم ؟

نوشته هاي شما فراتر از مغز کوچيک منه : ) من نميفهمم : )

يعني ميفهمم قشنگه ولي خودش رو نميفهمم : )

@ ري را بانو ميخواهين حرفمو پس بگيرم !

@رايحه ي انتظار ممنون

@مادر هما ...

@ پوريا اسرار ازل را نه تو داني و نه من ..

@2 هفت آسمان شراب تلخ مي خواهم که مردافکن بُوَد زورش .. که تا يکدم بياسايم ز دنيا و شر و شورش

@شکار لحظه ها خير .. نظرتون برام ارزشمنده

@ ري را

@2 هفت آسمان ما ديگه عادت کرديم ..

بسيار زيبا...

پيام